Monday, November 07, 2005

BANGUNGOT

Taon taon na lang kapag papalapit na ang halloween usong uso na naman ang takutan, ako pa naman yung isa sa mga taong madaling matakot sa multo, sa dilim, maraming guni-guni, at bangungutin! Siguro hindi matatapos ang 2 lingo na hindi ako nakaranas ng bangungot. kaya nga takot ang momy ko na iwan akong mag isa sa bahay na natutulog! Nag simula akong bangungutin nung grade four ako, basta nararanasan ko nun, pakiramdam ko gising na'ko pero hindi ko pa maidilat ng husto ang mga mata ko, nag hahabol ako ng hininga, at hindi ko maigalaw ang buo kong katawan na parang paralitiko na wala kang magawa. Basta ang nasa isip ko lang kailangan makagalaw ako dahil kung hindi ewan ko na lang.

Dati hirap ako kapag walang gumigising sa 'kin habang binabangungot, hindi ko alam ang gagawin.. sabi nila pilitin mo daw na igalaw ang dulo ng iyong mga daliri pero sa lagay ko parang walang epekto, kailangan leeg ko ang pilitin kong maigalaw, kadalasan ang ginagawa ko naman kung alam kong may kasama ako, huminhinga ako ng malalim at umuungol para gumawa ng ingay at gisingin ako ng kasama ko. Ang mahirap pa kung minsan, yung tipong nagising na'ko eh maya-maya ayan na naman yung bangungot ko, iniisip ko nga baka minsan isipin nila nanloloko lang ako, at hindi na nila ako gisingin. Nangyari na rin kasi nang matulog kaming magkatabi ng kababata ko sa bahay ng kaibigan namin, Binangungot ako, una ginising niya 'ko tapos konting pikit lang nang mata ayan na naman, nung pang apat na nakita ko siya na nakatingin na lang sa'kin habang binabangungot na para bang minamasdan niya kung nanloloko lang ako. Ang hirap ng ganito! Minsan iniisip ko baka may sakit na 'ko at kailangan ko nang mag patingin. Pero bakit ang aga nag umpisa sa akin ng ganitong klase ng sleeping disorder?

Sabi ng kapatid ko kaya daw ako ganito dahil malakas ang senses ko pag dating sa mga spirits.. may third eye daw ako, takot ko lang daw buksan, kasi nung bata ako, lalo na kapag may sakit ako, ang dami kong nakikita na hindi nila nakikita, madalas akong mag diliryo... kung saan-saan daw ako tumuturo... natatakot sila na kasama 'ko.. Medyo naaalala ko nga yung mga pangyayaring yun..

Kaya minsan kapag nag ti-trip ang mga kaibigan ko na takutin ako, mabilis akong matakot at mapaniwala.. nagtatawanan sila kahit sa edad kong 'to matatakutin pa din ako.. pero wala akong pakelam kahit ano pa isipin nila.. ang alam ko lang lahat naman tayo ay may kanya kanyang kinakatakutan.

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home