WAREHOUSE STAFF

Apat na buwan na 'ko sa pagiging warehouse staff, marami na ang nangyari sa buhay ko... Siguro isa 'to sa mga trabahong hindi ko malilimutan, Dito sa trabahong 'to hindi lang pera ang naging mahalaga sa 'kin, kundi ang isang kaibigan na tinuring ko ng best friend sa trabaho, ang nag iisa kong kaibigan dun.. Pero nakakalungkot isipin na aalis na'ko sa pagiging warehouse staff, baon ang pag kasira ng aming pag sasamahan.. Siguro kasalanan ko nga talaga at dahilan kung bakit kami umabot sa ganito... Pero nangyari na ang lahat, nasa huli man ang pag sisisi, kailangan ko pa ring ituloy ang buhay, Yun nga lang hindi ko na kayang ,mag pa regular sa trabaho sa dami ng mga nangyari..

Nasaktan man ako, hindi ko pinag sisihan na nakilala ko siya, dahil dun mas natutunan kong bumangon uli mula sa aking pag kadapa, Marami kong na realize sa buhay na dapat hindi lahat ng gusto natin, ay siyang agad agad na mangyayari, Igalang din natin ang nararamdaman ng iba.

Sa pagiging ware house staff ko din naranasan ang mag trabaho ng sobra pa sa 12 hours, yung tipong pagod na pagod ka na, pero kailangan mo pa ring mag trabaho, dito natutunana kong pahabain ang aking pasensiya, Siguro nakatulong na din para malampasan ang lahat ng iyon dahil sa kaibigang nakakasama ko, at nakaka kwentuhan, Kung may mga nasabi man akong masama sa kanya sa harap ng mga ka trabaho namin, yun ay aking hinihingi ng tawad, at kung nasaktan man ako, napatawad ko na rin siya..alam ko na hindi na maibabalik ang dati naming samahan, at sana ay mapatawad niya rin ako sa mga nagawa ko sa kanya..

Salamat sa pagiging warehouse staff at mas naging marunong ako sa buhay, at dito mas nasubok ko ang pagmamahal ng aking pamilya at mga kaibigan, may nawala man sa akin, alam kong may mas magandang mangyayari. Dito natutunana ko na minsan ang higit na mahirap kalaban ay ang ating sarili. Salamat sa mga ala-ala sa warehouse... Masaya man o malungkot hindi ko 'to malilimutan...